تمام اجزایی که در اطراف خود می بینیم مدیون چشمان و مغز خود هستیم. در واقع میتوان گفت وجود نور هم نقش بسزایی در حس بینایی دارد.همان طور که میدانیم مغز دارای میلیارد ها سلول و عصب ریز و درشت است، که پیام های عصبی را مخابره میکنند؛ به عصبی که اطلاعات تصویری را مخابره میکند ،عصب بینای یاoptic nerve میگوند.قسمت بینایی در قشر پس سری معز قرار دارد.
#دیدن چگونه اتفاق می افتد؟
هنگامی به یک شی نگاه میکنید ، اگر در محلی که قرار دارید نور باشد دیدن اتفاق می افتد. سلول درون چشم دارای دو نوع استوانه ای و مخروطی است ، سلول های استوانه ای به سه رنگ قرمز،سبز و آبی حساس هستند اما سلول های مخروطی به دو رنگ سیاه و سفیدحساس هستند. با بازتاب نور به این سلول ها از طریق قرنیه چشم ، این سلول ها پیام الکتریکی تولید میکنند و آن را به قشر پس سری که محل پردازش پیام های تصویری عصبی است، انتقال میدهند.
در واقع ما با پشت مغزمان می بینیم نه با چشم هایمان؛ چشم ها فقط واسطه هستند و اگر 72 ساعت ( سه روز) را در تاریکی مطلق و بدون هیچ روزنه نوری با چشمان باز بگذرانید حتما کور خواهید شد.